ΘΥΜΑΡΙ

Θυμάρι

Σταματάει την τριχόπτωση και εξασφαλίζει διαύγεια πνεύματος

Επιστημονική ονομασία :

Thymus vulgaris

Άλλα ονόματα :

Θύμος ο κοινός, Θύμος ο Ερπύλος, Ρουχόθυμο, Γαϊδουρόθυμος

Υπάρχουν πάνω από 100 είδη Θυμαριού και όλα έχουν κοινή μητέρα το άγριο Θυμάρι.

Παλιά οι Ρωμαίοι στρατιώτες έκαναν μπάνιο σε νερό αρωματισμένο με Θυμάρι για να τους δώσει σφρίγος και ενεργητικότητα. Στον μεσαίωνα οι κυρίες κεντούσαν κλαριά Θυμαριού και τα έδιναν στους περιπλανώμενους ιππότες τους για τον ίδιο λόγο.

Το 1663 ήταν πολύ διαδεδομένη μια συνταγή σούπας με Θυμάρι και μπίρα που τονώνει την αυτοπεποίθηση του ατόμου.

Στη Φαρμακευτική είναι γνωστό σαν το φυτό με τις περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες. Αλλεπάλληλα πειράματα από το 1887 έχουν αποδείξει τις βακτηριοκτόνες ιδιότητες του Θυμαριού σε μικρόβια και βάκιλλους.

Πρώτος ο Chamberland το 1887 απέδειξε την βακτηριοκτόνα ιδιότητα του αιθέριου λαδιού του Θυμαριού (και ιδιαίτερα εναντίον του βάκιλλου του άνθρακα). Ο Candeac και ο Meunier το μελέτησαν το 1889 στους βάκιλλους του τύφου και της κόρυζας, στον πολλαπλασιασμό των μικροβίων μέσα σε θρεπτικό υλικό που περιέχει ζουμί βραστού κρέατος, ο Morel και ο Rochaix το 1921-1922 στον μηνιγγιδόκοκκο, στον βάκιλλο του Eberth στο κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας, στον σταφυλόκοκκο.

Ο Courmont, ο Morel και ο Bay στα βακτηρίδια της φυματίωσης. Και το 1894 ο Miquel απέδειξε τη βακτηριοκτόνο δύναμη των ατμών του Θυμαριού.

Διαλύματα Θυμαριού με σαπούνι χρησιμοποιούνται στα χειρουργεία για την απολύμανση των χεριών.

Το αιθέριο λάδι του Θυμαριού είναι 25 φορές πιο αντισηπτικό από τη Φαινόλη, αλλά και από το οξυγονούχο νερό (οξυζενέ) και από το Υπερμαγγανικό Κάλιο.

Φυσικά, το Θυμάρι είναι άριστη τροφή των μελισσών.

Χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό κερατοσκευασμάτων, ποτών, καρυκευμάτων κ.α.

Ένα ματσάκι στο δωμάτιο αρρώστου αρωματίζει τον αέρα και προκαλεί ευεξία.

Περιγραφή :

Είναι αδύνατο θαμνώδες φυτό με ύψος 10-30 εκατοστά, σπανιότερα περίπου έρπον φυτό. Τα κλαριά του είναι μικρά, ξυλώδη (σε κρύα κλίματα το θυμάρι είναι ένα μονοετές βότανο). Τα φύλλα έχουν μήκος 4-10 χιλιοστά, είναι απέναντι, γραμμικά ή ελλειπτικά, ο περίγυρος των φύλλων είναι κάπως ανεστραμμένος, η πάνω επιφάνειά τους είναι ελαφρά τριχωτή και η κάτω έχει επίπεδες τρίχες (σχεδόν χνουδωτή). Τα άνθη είναι 3-7 χιλιοστά στο μήκος και είναι ροζ ή λιλά και είναι σε κυκλικές ταξιανθίες που φύονται στις μασχάλες των ανωτέρων φύλλων. Ανθίζει τον Ιούνιο – Αύγουστο. Όλα τα μέρη του φυτού έχουν μια ευχάριστη αρωματική μυρωδιά και γεύση.

Χρήσιμα μέρη :

Οι ανθισμένες κορυφές.

Που το βρίσκουμε :

Σ’ όλες τις ξερές και άγονες εκτάσεις, που ούτε δέντρο δεν φυτρώνει αλλά μόνο θάμνοι και βότανα, όποιο Σαββατοκύριακο περάσετε από Μάιο μέχρι Οκτώβριο που είναι ανθισμένο, κόψτε μερικές κορυφές για το χειμώνα.

Δραστικές ουσίες :

Πικρές ουσίες, αντιβιοτικά, Ταννίνη και αιθέριο λάδι που περιέχει δυο φαινόλες (Θυμόλη και Καρβακρόλη), Τερπινίνη, Κυμόλη, Κυμίνη, Μπορνεόλη, Λιναλόλη.

Ιδιότητες – Ενδείξεις :

Η Θυμόλη που περιέχει άφθονη το άγριο Θυμάρι βοηθάει πολύ την πέψη των λιπαρών και γενικά των «πλούσιων» τροφών

Γενικό διεγερτικό. Πολύτιμο για τη σωματική και την πνευματική κατάπτωση (ατονία), το άγχος, τη νευρασθένεια, κατάθλιψη, αλλά και τη ημικρανία.

Θεωρείται ότι αυξάνει την πνευματική διαύγεια.

Τονώνει τα νεύρα.

Απαραίτητο για τους υποτασικούς καθώς και για τα αναιμικά παιδιά.

Ανοίγει την όρεξη.

Είναι εμμηναγωγικό αν το σταμάτημα ή η καθυστέρηση των εμμήνων είναι συμπτωματική.

Αντισηπτικό των εντέρων, του γεννητικού – ουρικού συστήματος και των πνευμόνων (εντερικές μολύνσεις, λευκόρροια, πνευμονικές μολύνσεις, βρογχίτιδα κλ.π, φυματίωση).

Ρυθμίζει τη λευκοκυττάρωση στις μολυσματικές ασθένειες.

Είναι εφιδρωματικό και ρυθμίζει τα εκκρίματα σε περιπτώσεις γρίπης, συναχιού, κρυολογημάτων. Πολύτιμο σε προβλήματα του λαιμού και των βρόγχων. Προληπτικό αντιβιοτικό σε επιδημίες γρίπης.

Διώχνει τα παράσιτα των εντέρων (οξύουρους, ασκαρίδες, ταινία κλπ).

Είναι ελαφρό υπνωτικό.

Εμποδίζει τις ζυμώσεις και την συγκέντρωση αερίων, στο στομάχι, την κοιλιά, τα έντερα.

Σπασμολυτικό (πολύτιμο για το βήχα του κοκίτη και το άσθμα).

Είναι διουρητικό.

Βοηθάει πολύ σε περιπτώσεις κυκλοφοριακής ανωμαλίας. Γενικά βοηθάει την κυκλοφορία του αίματος και δυναμώνει την καρδιά.

Λιγοστεύει τους πόνους των ρευματισμών.

Ίσως μάλιστα να είναι αφροδισιακό (όχι πάντα).

Αλλά αν ο μακρύς αυτός κατάλογος των θεραπευτικών ιδιοτήτων του Θυμαριού σας εντυπωσίασε πρέπει να σας πούμε ότι δεν ολοκληρώνεται εδώ. Απλά και μόνο μέχρι εδώ περιγράψαμε τι μπορεί να κάνει το Θυμάρι, σύμφωνα με τα ιατρικά φαρμακευτικά και βοτανολογικά βιβλία, όταν το τρώμε ή το πίνουμε. Δηλαδή με εσωτερική χρήση.

Ας δούμε τώρα τι άλλες εντυπωσιακές δυνατότητες έχει η εξωτερική χρήση του Θυμαριού (με αλοιφές, διαλύματα, κομπρέσες, μπάνια).

Σταματάει την τριχόπτωση.

Αντισηπτικό και βακτηριοκτόνο σε δερματοπάθειες και λευκόρροια, επουλώνει πληγές, σπυριά και εγκαύματα.

Θεραπεύει την ψώρα και τους λειχήνες.

Καταπολεμάει τα αρθριτικά και τους ρευματισμούς των αρθρώσεων και των μυών.

Μια αλοιφή που γίνεται από Θυμάρι χρησιμοποιείται για τον έρπητα ζωστήρα.

Καθαρίζει το στόμα και τα δόντια καλύτερα από κάθε οδοντόκρεμα του εμπορίου (η Θυμόλη που περιέχει χρησιμοποιείται σε οδοντόκρεμες και παρασκευάσματα που ξεπλένουν το στόμα). Οι Κρητικοί τρίβουν με Θυμάρι τα ούλα τους γιατί λένε πως καταπολεμάει την ουλίτιδα.

Και με ένα μπάνιο διώχνει την κούραση, όσο μεγάλη κι αν είναι…

Πως χρησιμοποιείται :

Για να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά το Θυμάρι σαν αφέψημα βράζουμε ένα κλαδάκι για κάθε φλιτζάνι νερό. Μόλις αρχίσει ο βρασμός το βγάζουμε αμέσως και τα’ αφήνουμε 10 λεπτά να ηρεμήσει. Ύστερα το σουρώνουμε και το πίνουμε σκέτο (είναι όμως πικρούτσικο) ή με μέλι. Τρία φλιτζάνια τη μέρα, μετά τα γεύματα. Προτιμότερο είναι να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με άλλα βότανα…

Σε στοματίτιδες και ερεθισμένες αμυγδαλιές κάνουμε γαργάρες με το σκέτο αφέψημα.

Αν χρησιμοποιήσουμε αιθέριο λάδι Θυμαριού πρέπει να ρίχνουμε 3 με 5 σταγόνες κάθε φορά σε λίγο μέλι, τρεις φορές τη μέρα.

Για τον κοκίτη πιο αποτελεσματικός είναι κατά τον γιατρό Βαλνέ ο συνδυασμός αιθέριου λαδιού Θυμαριού και Ευακάλυπτου.

Για το συνάχι και τον πονόλαιμο πιο αποτελεσματικό είναι να μασάμε Θυμάρι. Η πικρίλα του υποφέρεται πολύ καλυτέρα απ’ ότι ο πονόλαιμος και η καταρροή.

Έγχυμα θυμαριού μπορούμε να φτιάξουμε ρίχνοντας 2 κουταλάκια σε ένα φλιτζάνι βρασμένο νερό για 5-10 λεπτά. Μπορούμε να το πίνουμε μέχρι 3 φορές τη μέρα.

Για εξωτερική χρήση, αλοιφή ή κομπρέσα για τους ρευματισμούς και τους πόνους των μυών καθώς και κατά του κοκίτη, με άλλειμα στο στήθος.

Σαν κομπρέσα κάνει καλό σε μώλωπες και πονόδοντο.

Λίγες σταγόνες αιθέριου λαδιού Θυμαριού σε παρθένο ελαιόλαδο είναι ότι πρέπει για κομπρέσες πάνω σε πληγές και τσιμπήματα εντόμων.

Για τους πόνους των ρευματισμών ψιλοκόψτε Θυμάρι, ζεστάνετε το με ελάχιστο νερό σ’ ένα κατσαρολάκι, βάλτε το ζεστό σε μια γάζα και ακουμπήστε το, κομπρέσα, στο πονεμένο μέρος.

Μια καλή συνταγή για αρθριτικά, ρευματισμούς και για κρυολογήματα, γρίπη, συνάχι: βράστε μισό κιλό Θυμάρι σε 4 λίτρα νερό και χύστε τα στο νερό του μπάνιου.

Για να σταματήσουμε την τριχόπτωση μπορούμε να βράσουμε μια χούφτα Θυμάρι σε ένα λίτρο νερό, μέχρι να μείνει το μισό και μ’ αυτό να αλείψουμε το κεφάλι. Καλύτερο είναι να λούσουμε πρώτα ένα χέρι το κεφάλι, μετά να κάνουμε μια εντριβή με το πυκνό υγρό του Θυμαριού, να τ’ αφήσουμε για 3-5 λεπτά και μετά να λούσουμε τα μαλλιά ένα τελικό χέρι.

Για να βοηθήσει τον ύπνο βάζουμε 2-3 κλωνάρια Θυμάρι κάτω από το μαξιλάρι.

Άλλες εφαρμογές :

Το άγριο Θυμάρι έχει την φήμη ότι μπορεί να κάνει έναν αλκοολικό να κόψει το ποτό, προκαλώντας του εμετό, ναυτία, διάρροια, ιδρώτα, δίψα και αηδία για το αλκοόλ. Βέβαια, αυτή η «θεραπεία» χρειάζεται να συνεχιστεί για ένα χρονικό διάστημα. Να η συνταγή: Βάλτε μια χούφτα Θυμάρι σε 3 φλιτζάνια νερό. Αφήστε το για μισή ώρα. Μια κουταλιά κάθε 15 λεπτά είναι αρκετή.

Μια απλή συνταγή για πρωτότυπη αντρική κολόνια: Βάζουμε 10 γραμμάρια λουλούδια Θυμαριού σε 250 γραμμάρια λευκό οινόπνευμα, κλείνουμε το μπουκάλι με φελλό και τα’ αφήνουμε 2-3 βδομάδες στον ήλιο το καλοκαίρι, κι υστέρα του σουρώνουμε.

Η πιο γνωστή και (ευτυχώς) διαδομένη χρήση του Θυμαριού είναι στην κουζίνα. Να όμως μια ενδιαφέρουσα συνταγή για τα μαρινάτα φαγητά: Μουσκεύουμε σε μισό λίτρο άσπρο κρασί ένα ματσάκι Θυμάρι, 1 ματσάκι Θρούμπι, 3-4 κεφάλια σκόρδο, 2 φύλλα δάφνης και μερικά μοσχοκάρφια (εγώ θα συνιστούσα και ένα κλαράκι δεντρολίβανο και στο σερβίρισμα να προσθέσουμε λάδι και λεμόνι).

Παρενέργειες :

Είναι τόσο ενδιαφέρουσες οι θεραπευτικές ιδιότητες του θυμαριού που φοβάμαι ότι διαβάζοντας το κεφάλαιο πολλοί θα σπεύσουν να καταργήσουν το πρωινό τους ρόφημα για να βάλουν στη θέση του ένα αφέψημα θυμαριού. Δεν θα τους συνιστούσα όμως. Γιατί όσο θαυματουργό κι αν είναι, η μεγάλη εσωτερική χρήση του μπορεί να οδηγήσει σε υπερλειτουργία του θυρεοδειδούς αδένα και σε δηλητηρίαση, συμπτώματα εμετό, διάρροια, ζαλάδες και καρδιακή κατάπτωση.

πηγή: αποσπάσματα από το εξαιρετικό βιβλίο του κ. Κώστα Μπαζαίου – 100 βότανα 1000 θεραπείες